Για κάποιο λόγο που δεν είναι συγκυρία έχω λυσσάξει με τον Καββαδία αυτόν τον καιρό..θες η περίοδος που διανύουμε, θες η παρότρυνση ενός καλού φίλου να ξαναδιαβάσω τον ποιητή του φευγιού .. τα είδα όλα, που λέμε... σου στέλνω αυτό το ποίημα με την κοφτερή δεύτερη στροφή, από το Μαραμπού. Αλέκα
Καφάρ
Στο Γιώργο Παπά
Να ζεις στην ίδια πολιτεία παντοτινά και να 'χεις των αναχωρήσεων τη μανία, μα φεύγοντας απ' το γραφείο τα βραδινά να κάνεις οφθαλμοπορνεία στα καφενεία.
Άλλοτες είχαμε τα πλοία κρυφό σκοπό, μα ο κόσμος έγινε σαν αδειανή φυλλάδα, είναι το ίδιο πια να μένεις στην Ελλάδα με το να ταξιδεύεις στο Fernando Po.
Τα φορτηγά είναι κακοτάξιδα κι αργούν, μες στα ποστάλια πλήττεις βλέποντας τουρίστες, το να φορτώνεις μήνες ρύζια στο Ραγκούν είν' ένα πράγμα που σκοτώνει τους αρτίστες.
Οι πόλοι γίνανε σε μας πολύ γνωστοί, θαυμάσαμε πολλές φορές το Βόρειο Σέλας κι έχουν οι πάγοι χρόνια τώρα σκεπαστεί από αδειανά κουτιά σπανιόλικης σαρδέλλας.
Στην Ταϊτή έζησε μήνες κι ο Λοτί, αν πας λιγάκι παρακάτου, στις Μαρκίζες, που άλλοτες τρώγανε μπανάνες κι άγριες ρίζες, καλλυντικά τώρα πουλάνε του Coty.
Οι Γιαπωνέζες, τα κορίτσια στη Χιλή, κι οι μαύρες του Μαρόκου που πουλάνε μέλι, έχουν σαν όλες τις γυναίκες τα ίδια σκέλη και δίνουν με τον ίδιο τρόπο το φιλί.
Η αυτοκτονία, προνόμιο πια στα θηλυκά - κάποτε κάναμε κι εμείς αυτή τη σκέψη. Πεθαίνεις πιο σιγά με τα ναρκωτικά, μα τελευταία κι αυτά τάχουν νοθέψει.
Σίγουρα δεν είναι συγκυρία . Δεν θα μπορούσε να είναι .
Τώρα πια μπορώ να πω , πως είμαι ευτυχής που είχα την ευκαιρία , να τον ανακαλύψω πολύ νωρίς , μόλις το '78 ή '79 , κάπου εκεί και να γίνω "εραστής" των γραπτών του , πεζών και έμμετρων και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή , αφού , σε τέτοιες συγκυρίες και άλλες , τον ξεφυλλίζω .
...Άλλοτες είχαμε τα πλοία κρυφό σκοπό, μα ο κόσμος έγινε σαν αδειανή φυλλάδα...
Daria μου , μην το κάνεις σε παρακαλώ . Να σου θυμίσω μόνο τούτο . Πριν πολλά , μα πάρα πολλά χρόνια (μην ρωτήσεις πόσα , τουλάχιστον δημόσια , γιατί θα με φέρεις σε πολύ δύσκολη θέση και ξέρω πως δεν το θες :) ), ήμουν οργανωμένος στο συνδικαλιστικό όργανο των ιδιωτικών υπαλλήλων , επί αρχηγίας Γ. Μαυρίκου , ΕΣΑΚ κλπ . Τότε λοιπόν , είχε εμφανιστεί το ΑΚΕΠ . Το θυμάσαι ? Μάλιστα , συμμετείχαν στο σωματείο και είχαν και δυναμική παρουσία . Στις συνελεύσεις , η μόνιμη επωδός στις τοποθετήσεις τους , ήταν , το μοτό της οργανωσής τους και το όποίο , τότε , χλευάζαμε , ομαδικώς . ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ . Για σκέψου το λοιπόν . Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου κι ο κύριος ΑΜ , στο μέσον του προεκλογικού ορυμαγδού , δείχνει ευαισθησίες !!! Ε , είμαι και λίγο απ' αυτό , τώρα !!!
4 σχόλια:
Για κάποιο λόγο που δεν είναι συγκυρία έχω λυσσάξει με τον Καββαδία αυτόν τον καιρό..θες η περίοδος που διανύουμε, θες η παρότρυνση ενός καλού φίλου να ξαναδιαβάσω τον ποιητή του φευγιού .. τα είδα όλα, που λέμε...
σου στέλνω αυτό το ποίημα με την κοφτερή δεύτερη στροφή, από το Μαραμπού.
Αλέκα
Καφάρ
Στο Γιώργο Παπά
Να ζεις στην ίδια πολιτεία παντοτινά
και να 'χεις των αναχωρήσεων τη μανία,
μα φεύγοντας απ' το γραφείο τα βραδινά
να κάνεις οφθαλμοπορνεία στα καφενεία.
Άλλοτες είχαμε τα πλοία κρυφό σκοπό,
μα ο κόσμος έγινε σαν αδειανή φυλλάδα,
είναι το ίδιο πια να μένεις στην Ελλάδα
με το να ταξιδεύεις στο Fernando Po.
Τα φορτηγά είναι κακοτάξιδα κι αργούν,
μες στα ποστάλια πλήττεις βλέποντας τουρίστες,
το να φορτώνεις μήνες ρύζια στο Ραγκούν
είν' ένα πράγμα που σκοτώνει τους αρτίστες.
Οι πόλοι γίνανε σε μας πολύ γνωστοί,
θαυμάσαμε πολλές φορές το Βόρειο Σέλας
κι έχουν οι πάγοι χρόνια τώρα σκεπαστεί
από αδειανά κουτιά σπανιόλικης σαρδέλλας.
Στην Ταϊτή έζησε μήνες κι ο Λοτί,
αν πας λιγάκι παρακάτου, στις Μαρκίζες,
που άλλοτες τρώγανε μπανάνες κι άγριες ρίζες,
καλλυντικά τώρα πουλάνε του Coty.
Οι Γιαπωνέζες, τα κορίτσια στη Χιλή,
κι οι μαύρες του Μαρόκου που πουλάνε μέλι,
έχουν σαν όλες τις γυναίκες τα ίδια σκέλη
και δίνουν με τον ίδιο τρόπο το φιλί.
Η αυτοκτονία, προνόμιο πια στα θηλυκά -
κάποτε κάναμε κι εμείς αυτή τη σκέψη.
Πεθαίνεις πιο σιγά με τα ναρκωτικά,
μα τελευταία κι αυτά τάχουν νοθέψει.
Σίγουρα δεν είναι συγκυρία . Δεν θα μπορούσε να είναι .
Τώρα πια μπορώ να πω , πως είμαι ευτυχής που είχα την ευκαιρία , να τον ανακαλύψω πολύ νωρίς , μόλις το '78 ή '79 , κάπου εκεί και να γίνω "εραστής" των γραπτών του , πεζών και έμμετρων και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή , αφού , σε τέτοιες συγκυρίες και άλλες , τον ξεφυλλίζω .
...Άλλοτες είχαμε τα πλοία κρυφό σκοπό,
μα ο κόσμος έγινε σαν αδειανή φυλλάδα...
!!!!!!!
Μένω άφωνη. Σε προεκλογική περίοδο (και τέτοια που είναι) μόνον σε Καββαδία δεν θα πήγαινε το μυαλό μου.
Ωραίος κύριε ΑΜ.
Daria μου , μην το κάνεις σε παρακαλώ . Να σου θυμίσω μόνο τούτο .
Πριν πολλά , μα πάρα πολλά χρόνια (μην ρωτήσεις πόσα , τουλάχιστον δημόσια , γιατί θα με φέρεις σε πολύ δύσκολη θέση και ξέρω πως δεν το θες :) ), ήμουν οργανωμένος στο συνδικαλιστικό όργανο των ιδιωτικών υπαλλήλων , επί αρχηγίας Γ. Μαυρίκου , ΕΣΑΚ κλπ . Τότε λοιπόν , είχε εμφανιστεί το ΑΚΕΠ . Το θυμάσαι ? Μάλιστα , συμμετείχαν στο σωματείο και είχαν και δυναμική παρουσία . Στις συνελεύσεις , η μόνιμη επωδός στις τοποθετήσεις τους , ήταν , το μοτό της οργανωσής τους και το όποίο , τότε , χλευάζαμε , ομαδικώς .
ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ .
Για σκέψου το λοιπόν . Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου κι ο κύριος ΑΜ , στο μέσον του προεκλογικού ορυμαγδού , δείχνει ευαισθησίες !!!
Ε , είμαι και λίγο απ' αυτό , τώρα !!!
Δημοσίευση σχολίου