κάτι που δεν τέλειωσε ...

Νο 1

Date 9.8.09

Τελικά έτσι είναι , όπως πολλοί για διαφορετικούς ίσως λόγους ο καθένας , λένε .

Η Αθήνα δεν είναι και τόσο άσκημη!

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ατόμων που το υποστηρίζουν , ίσως και τρίτη ή και περισσότερες , αλλά εμένα να μου διαφεύγουν. Τελευταία , πολλά πράγματα μου διαφεύγουν .

Ανήκω κι εγώ σε κάποια απ' αυτές , δεν γνωρίζω όμως με ακρίβεια σε ποιά , γι' αυτό και θα θεωρήσω πως οι διαχωριστικές τους γραμμές είναι μάλλον δυσδιάκριτες .

Απ' την άλλη , κάποιος που θα διαβάζει αυτές τις γραμμές , θα θεωρήσει ότι εκ του "ασφαλούς" γράφονται κατά κάποιο τρόπο , μιας και σημειώνονται σε φύλλο τετραδίου κι όχι στον υπολογιστή , τουλάχιστον απ' ευθείας !

Γράφονται λοιπόν αυτές οι γραμμές , με φόντο εντελώς "κατασκηνωτικό". Καθισμένος στον ίσκιο μιας γέρικης ελιάς , περιτριγυρισμένος με κάμποσες σααν αυτή και με τους ήχους που καλύπτουν την σιγή του καλοκαιριού . Ηχους καλοκαιρινούς . Ακούραστα τζιτζίκια , κύματα που σκάνε στα βότσαλα από τον ελαφρό άνεμο του Ιονίου κι άλλους που συνθέτουν ένα τέτοιο σκηνικό καλοκαιρινό .

Λίγα ήταν τα καλοκαίρια που πέρασαα τα τελευταία 22-23 χρόνια στην Αθήνα , κι όταν λέω

No 2

Date 9.8.09

καλοκαίρια , εννοώ καλοκαίρια όντας αδειούχος από την δουλειά , κι ενώ ξεκίναγαν με την αμφισβήτηση για την ποιότητά τους , κατέληγαν νάναι το ίδιο "καλά" και μ' όλα τα υπόλοιπα.

Φέτος , αν και η κούραση των προηγούμενων μηνών ξεχείλιζε μπορώ να πω από τις "τσέπες" , την "πρεμούρα" που μ' είχε πιάσει , "να φύγω επιτέλους" , διαδέχτηκε μια πλήρης απάθεια που κράτησε λίγο ευτυχώς κι επαναλήφθηκε με την μορφή του στρες που σε καταλαμβάνει όταν μέσαα σε διάστημα λίγων ωρών ή και λεπτών ανατρέπονται όλα σου τα προγράμματα !

Αυτό έχουν οι διακοπές . Γι' αλλού "ξεκινάς" να πας , κι αλλού βρίσκεσε !

Σάββατο απομεσήμερο , μια βδομάδα πριν την "αναχώρηση" .

Ενα Σάββατο ίδιο και απαράλλαχτο μ' όλα τ' άλλα . Κουρασμένο , μα αρχή μιας διήμερης ανάπαυλας , που ως συνήθως ξεκινά με σχέδια , πλάνα και καταλήγει όπως όλες τις άλλες μέρες .

Τέτοιο ήταν το Σάββατο του κυρίου ΑΜ που καθισμένος στην βεράντα του σπιτιού του , απολάμβανε τον δροσερό του καφέ , παρέα με την εφημερίδα του .

Η ματιά του στο γρήγορο ξεφύλισμα έπεσε στην

No 3

Date 9.8.09

αραδα που έγραφε "Ο Θ. Μικρούτσικος και τα Υπόγεια Ρεύματα στο Λαύριο" . Δεν δυσκολεύτηκε πολύ στο δίκτυο να βρεί το που και το πως και φυσικά το πότε . Σάββατο βράδυ λοιπόν , σήμερα στις 21.30 στο τεχνολογικό πάρκο του Λαυρίου.

Με ύφος σπουδαίας ανακάλυψης το ανακοίνωσε στην κυρία Χ που αιφνιδιάστηκε , γιατί άλλα περίμενε κι άλλα της "ανακοινώθηκαν" ! Δεν μπορούσε να πεί ότι ενθουσιάστηκε , μα τώρα , ύστερα από τόσα χρόνια συμβίωσης , μπορεί να το πεί με βεβαιότητα , πως ο ενθουσιασμός έπετε της εκπλήξεως και μάλιστα της αρνητικής κατά πολύ . Δεν το έδειχνε , μα ήταν φανερό , σ' αυτόν .

Τον δισταγμό και την άρνηση που του φάνηκε πως του εκφράστηκε , τον διαδέχτηκε ένα "πάμε , είσαι έτοιμος?"

Γρήγορα βρέθηκανς στην Αττική Οδό , ο "σουμιτζού" όταν θέλει κ΄νει θαύματα κι εκείνο τ' απόγευμα φαίνετε πως ήθελε .

Το αττικό τοπίο γνωστό και στους δύο , αν και πολύ περισσότερο στον κ. ΑΜ , από τις καθημερινές τους μετακινήσεις , δεν έκρυβε πολλές εκπλήξεις , παρ' όλο που τ' απογεύματα δείχνει πολύ διαφορετικό. Τα μεγάλα κεφαλοχώρια των Μεσογείων , πολιτείες τώρα πια , γρήγορα διαδέχονταν ένα τοπίο εντελώς διαφορετικό , ελιές , αμπέλια διάσπαρτα παντού και

Νο4

Date 16.8.09

κάπου στο πουθενά "αραγμένα" σε κάποιο λόφο , εξοχικά στημένα άλλες εποχές , "πέντε λεπτά από την Ομόνοια, φως-νερό-τηλέφωνο".

Διάλλειμα τριών ημερών & λοχι παραπάνω , όπως ίσως να συμπεράνεις φίλε αναγνώστη από τις ημερομηνίες που σημειώνονται πάνω αριστερά.

Το ρολόι , πλημυρισμένο από την θαλασσινή αρμύρα , αρνιέται να εγκαταλείψει το σκοπό για τον οποίο καρασκευάστηκε $ εν κατακλείδι βρέθηκε στον καρπό του ιδιοκτήτη του . Το ρημάδι. Πόσες ώρες έχει μετρήσει από την μέρα που βρέθηκε στα χέρια του κυρίου ΑΜ ?

Εκατο εξήντα χιλιάδες τετρακόσιες σαράντα ώρες !

Ασταμάτητη εργασία ! Αδιάλειπτη λειτουργία !

Να γινόταν να σταματήσει τώρα . Σκέφτηκε .

Καλλίτερα να γύρναγε ανάποδα ο χρόνος.

Τι θ' άλλαζε , σκέφτηκε ? Πάλι κάτι θα μέτραγε .

Σύντομα το τοπίο άλλαξε . Τα σπίτια εναλλάσονταν με απίθανες οικοδομικές κατασκευές που χρησίμευαν για εμπορικές χρήσεις .

Δεξιά ένα αλλόκοτο τοπίο & αριστερά μιά θάλλασα που στο βάθος διέκρινες κάποια βουνά .

Ισως η Εύβοια ή το Μακρονήσι ?

Δεν ήταν βέβαιος , δεν ήθελε να μιλήσει , άλλωστε η προσοχή του ήταν στραμένη κυρίως

No 5

Date 16.8.9

στον περιβάλλοντα χώρο. Δεν ήθελε να ψάχνει για πολύ τον χώρο που θα γινόταν η "συναυλία". Πίσω από μια πινακίδα που έγραφε κάτι σαν "τεχνολογικό πάρκο" , έστεκαν κάποια βιομηχανικά κτίρια , κτισμένα με εκείνα τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα και κάποιες σκόρπιες αφίσσες , μαρτυρούσαν πως είχε φτάσει .

Ναι , εύκολο ήταν τελικά , είχε φτάσει .

Ομορφος χώρος , συμπαθητικά διαμορφωμένος. Πόση ιστορία έκρυβε όμως , σκέφτηκε , πίσω από κάθε τοίχο , σε κάθε γωνιά , σε κάθε υπερκατασκευή ?

Δεξιά του ένα κτίσμα πίσω από έναν περιποιημένο κήπο που ένας θεός ξέρει σε τι θα μπορούσε να χρησίμευε την περίοδο της λειτουργίας των μεταλείων , είχε μετατραπεί σε ένα όμορφο cafe . Πίσω του και μεσοτοιχία θάλεγε , ένας μεγάλος θάλαμος , κλασσικός βιομηχανικού τύπου , χρησίμευε σήμερα σαν αίθουσα εκθέσεων , ποι πίσω ακόμα σκόρπια κάποια κτίρια του ίδιου "ρυθμού" & αριστερά το "θέατρο" . Σύγχρονο κατασκεύασμα βεβαίως ! Απ' αυτά που μόλις εξοικονομήσουν κάποιο χώρο οι Δήμοι , με μικρά κονδύλια , χτίζουν ένα ¨θεατράκι" κι έτσι δικαιολογούν την πολιτιστική τους συνεισφορά .

Δεν πειράζει όμως , ας είναι κι έτσι . κάτι

No6

Date 16.8.09

είναι κι αυτό.

Με την κυρία Χ προτίμησε να καθίσει στην δεύτερη σειρά των πλαστικών καθισμάτων της πλατείας.

Η εμπειρία τους από άλλα ανάλογα "θέατρα" , άλλωστε , ήταν ας πούμαι οδυνηρή .

Στην δεύτερη σειρά όμως , όχι στην πρώτη. Γιατί η πρώτη , όπως συνηθίζεται φυλάγεται για τους επίσημους και με seciourity μάλιστα.

Μα θάναι τόσοι πολλοί , σκέφτηκε ?

Εμ , για σκέψου , Δήμαρχος , δημοτικοί σύμβουλοι , πρόεδροι και δήθεν σύμβουλοι κάποιου πολιτιστικού κέντρου κλπ φίλοι και συγγενείς . Δεν είναι δα και λίγοι .

Διάλεξε μια θέση τέτοια χωροταξικά σε τέτοιο σημείο , που η "θέα" προς το μαέστρο να είναι απρόσκοπτη . Κι έτσι μάλλον έπρεπε αφού οι μουσικές αναζητήσεις των Υπογείων , πολύ λίγο των ενδιέφεραν .

Η παράσταση αργούσε να ρχίσει. Είχαν φτάσει πολύ πριν της 9.30 ώρα προκαθορισμένης έναρξης , πράγμα που του επέτρεψε να "ερευνήσει" με το βλέμμα & το νου του τον χώρο .

No 7

Date 2.8.9

Η μεγάλη τεράγωνη σκηνή με τις μετταλικές σκαλωσιές για τα απαραίτητα ηχο-φωτιστικά , τα όργανα σε παράταξη , οι τσιμεντένιες κερκίδες , τα επιμελώς ερημωμένα κτίρια που έχασκαν πίσω από την σκηνή ,οι τεχνικοί και το αλλοπρόσαλο πλήθος , όλα αυτά πέρασαν από το ερευνητικό βλέμμα του .