ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΘΙΒΕΤ !

Πάντα ήταν στα σχέδια μου , τ' όνειρό μου , από τα παιδικά μου χρόνια , να κάνω ένα ταξίδι στην Ανατολή . Οχι σε όποια κι όποια , αλλά στο κέντρο της Ασίας . Να βρεθώ εκεί στα βόρεια της Ινδίας , κοντά στα σύνορα με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας . Στο μακρινό Θιβέτ . Τα ζεστά καλοκαιρινά βράδια , στην μεγαλούπολη που ζω , όταν η άσφαλτος είχε λιώσει και το τσιμέντο είχε πυρακτωθεί , από τον καυτό ήλιο , εγώ ονειρευόμουν , πως ανηφόριζα πίσω από κάποιο καραβάνι , με οδηγούς ντόπιους Θιβετιανούς , φορτωμένος σαν γαϊδούρι , σε κάποια χιονισμένη πλαγιά των Ιμαλαϊων . Δύσκολο ταξίδι , επίπονο , με μεγάλο κόστος . Ταξίδι που χρειαζόταν πολύ και καλή προετοιμασία .

Δεν  το είχα αποκαλύψει ποτέ μέσα από αυτές τις σημειώσεις , ότι τελικά αυτό το παιδικό όνειρο , κάποια στιγμή , μετά από πολύ αγώνα και πολλές θυσίες , το πραγματοποίησα !

Είχα συνηθίσει , σ' αυτές τις σελίδες , να "γκρινιάζω" συνεχώς . Αντε το πολύ - πολύ , να "ανεβάζω" και κανένα τραγουδάκι , που φυσικά το συνόδευα με πολύ γκρίνια . Σήμερα είπα να αλλάξω για λίγο . Να δείξω το άλλο κομμάτι , το κρυφό , του Κυρίου ΑΜ . 

Το ταξίδι έγινε πριν πολλά χρόνια , κράτησε αρκετές μέρες και είχα την τύχη , να δω και να ζήσω σε καταστάσεις που δεν πρόκειται να ξαναζήσω . Περπάτησα σε δύσβατα μονοπάτια , σκαρφάλωσα με κίνδυνο της ζωής μου σε απόκρημνους βράχους , κατάλυσα σε μικρές κατασκηνώσεις περιτριγυρισμένος από πάγους , επέζησα κι εγώ και όλη μου η ομάδα μιάς ευτυχώς μικρής χιονοστιβάδας , διάβηκα άγρια ρέματα από ορμητικά νερά που κατέβαιναν από τις πλαγιές του Εβερεστ , διάβηκα πανέμορφες πύλες Ινδουιστικών Μοναστηριών και είχα την σπάνια τύχη να γνωρίσω πραγματικά σοφούς γέροντες , γεύτηκα ντόπια φαγητά που δεν γνώριζα την σύνθεσή τους και φυσικά , επέστρεψα με τις βαλίτσες μου γεμάτες από πολλά και μικρά αναμνηστικά αυτού του ταξιδιού . Δυό - τρία παραδοσιακά μουσικά όργανα , κομποσκοίνια , ένα set από κούπες από γνήσια κινέζικη πορσελάνη , ένα γιλέκο από δέρμα Λάμα και πολλές φωτογραφίες .

Αξέχαστο ταξίδι . Θα μου μείνει χαραγμένο για πάντα στην μνήμη . 

Σκαλίζοντας σήμερα το πρωί το κουτί με τις φωτογραφίες μου , βάλθηκα να βρω τα "ντοκουμέντα" , τα φωτογραφικά "ντοκουμέντα" αυτού του ταξιδιού . Είχα ξεχάσει πως το κουτί με τις φωτό , πριν χρόνια , είχε πέσει θύμα της μανίας του μικρού Γιώργου , που είχε πάντα όχι μόνο την περιέργεια να ψαχουλεύει τα πάντα , αλλά και να τα καταστρέφει ! Απ' αυτή την μανία , γλύτωσαν κάποιες φωτογραφίες , αρκετές θέλω να ομολογήσω , αλλά μόνο μία από αυτό το ταξίδι .

Σας την παρουσιάζω , με την ευχή , κάποια στιγμή , να κάνετε κι εσείς αυτό το ταξίδι και γιατί όχι , αν σας αρέσει , να μείνετε εκεί , όχι βέβαια στην ύπαιθρο , δεν σας το συνιστώ , αλλά σε κάποιο μοναστήρι !