ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ # 1

"... για πρώτη φορά με εφώναξαν οι εταιρείες των δίσκων ,  όπου με εσύστησε κάποιος Ιωάννης με ένα γράμμα , και επήγα στην εταιρεία Κολούμπια του Λαμπρόπουλου σε κάποιον υπάλληλο του καταστήματος και εκεί έβγαλα τον πρώτο μου δίσκο που είχε τον τίτλο Επρεπε να 'ρχόσουνα μάγκα μες στον τεκέ μας , μ' ένα σόλο ζεμπεκάκι από την άλλη φάτσα του δίσκου , που εκυκλοφόρησε και έγινε ανάρπαστο από τον κόσμο . Ηταν κάτι που εδιψούσε πολύ ο κόσμος όταν το πρωτάκουσε .
Πριν πάω στους δίσκους είχα αρχινήσει το γράψιμο κι έγραφα τραγούδια απ' το 1931 , 32 , 33 . Είχα γράψει κάπου πενήντα εξήντα τραγούδια . Τα πρώτα μου τραγούδια . Τα 'γραφα και τα 'παιζα , έβαζα τη μουσική τους , τα μελοποιούσα και εντάξει καθ΄όλα . Και τα θυμόμουνα με το μπουζόυκι μου και τα 'παιζα ότι έπαιζα . Δεν είχα πάει ούτε σε ένα μουσικό να μου γράψει τις νότες . Τα 'ξερα απόξω με το μπουζούκι . Και όταν ήρθε το λοιπόν η ώρα να πάω στην εταιρεία να παίξω με ρωτήσανε π.χ. ο μαέστρος . Αυτά τα τραγουδάς ; Οχι . Εγώ δεν πήγαινα για να τραγουδήσω . Δεν είχα ιδέα ότι θα τα τραγουδήσω κιόλας τα τραγούδια . Γιατί δεν είχα την πεποίθηση αν η φωνή μου είναι εντάξει για τραγούδι . Αμ όμως αυτή την φωνή ψάχνανε να βρούνε , τη δικιά μου . Ακούγανε οι εταιρείες . Ενας Μάρκος Συριανός στον Πειραιά μπουζούκι . Ο Μάρκος ο Συριανός στον Πειραιά μπουζούκι μαζεύει τον κόσμο όπου πάει . και έτσι ήταν όπου πήγαινα και καθόμουνα και με ξέρανε .
- Μάρκο θα παίξουμε κανά κομμάτι ;
- Θα παίξουμε .
Και εγώ πήγαινα γι' αυτή τη δουλειά να παίξω δηλαδή . Δεν επληρωνόμουνα τότες . Δεν ήταν επάγγελμα . Ερασιτεχνικώς . Μπορεί κεράσματα να μου δίνανε .
- Κάνε του Μάρκου έναν καφέ . Αλλά δεν έπινα και τίποτας άλλο .
- Δως του Μάρκου μιά μπύρα .
- Οχι σ' ευχαριστώ , δεν πίνω .
Το λοιπόν όταν με φωνάξανε στις εταιρείες και πήγα και μ' ακούσανε να παίζω , μου λένε . Τραγούδησέ τα . Εγώ λέω δεν ξέρω να τραγουδάω .
- Τι θα πεί δεν ξέρεις ; Πως τα έγραψες ;
- Τα έχω γράψει έτσι , αλλά δεν ξέρω . Τα τραγουδάω βέβαια , αλλά όχι δεν είναι ωραία . 
Μα έτσι , μα αλλιώς , επί τέλους με βάλανε και ετραγούδησα για πρώτη φορά το Επρεπε να 'ρχόσουνα μάγκα μες στον τεκέ μας . Μόλις το ετραγούδησα εμείνανε άναυδοι . Εγώ δεν πίστευα ότι είχα καλή φωνή γιατί όταν επήγαινα σχολείο , στην ωδική με είχανε στην δεύτερη φωνή . Δεν ήμουνα στην πρώτη φωνή . Τέλος πάντων , δεν ήξερα ότι και η δεύτερη φωνή έχει αξία . Δεν το 'ξερα . Και έβλεπα εδώ που ήταν οι τενόροι , ενώ η δική μου φωνή έπιανε μπάσα . Αλλά ήτανε αυτή η φωνή που ζητάγανε αυτοί . Οπως το λοιπόν το τραγούδησα μου λένε .
- Αυτό θέλουμε , έχεις άλλο ;
- Πως δεν έχω .
- Ποιό είναι ;
Λέω , έχω ένα άλλο χασάπικο . Το Χαρμάνης είμαι από το πρωί .
- Οπως μας τα τραγουδάς έτσι εδώ , το ίδιο να μας τα βάλεις και στο μηχάνημα . Θα μπορέσεις ;
- Αμα θέλετε έτσι . Με δίχως νά 'χω ιδέα τώρα ότι αυτό το πράμα είναι υπερπλούσιο για το νταραβέρι που θα  'κανα . Κι αυτοί βέβαια δεν με πονηρέψανε για να μην τους πάρω λεφτά .
- Ετσι θα τα βάλεις μου λένε .
- Ετσι θα τα βάλω .
Πήγα το λοιπόν και έκανα μια φωνοληψία , ήμουνα και καλός στο μηχάνημα . Πως να σου πω , δεν είχα πολλά νταραβέρια . Γιατί δεν ήτανε εύκολο πράμα το μηχάνημα . Ητανε ανθρώποι που κάνανε και δέκα ώρες να βγάλουνε ένα κομμάτι . Και εγώ με μια δυό φορές . Και τότες το γράφαν σε κεριά , όχι όπως τώρα που είναι μεγάλα πράματα , μεγάλη ευκολία . Ημουνα πολύ εύκολος δηλαδή . Τα έλεγα σωστά απ' όλα , κι όχι να τους στεναχωρήσω στο γράψιμο και να τους κουράσω . Κι έτσι το λοιπόν τα έβγαλα αυτά τα τραγούδια . Ετσι άρχισα να βγάζω τραγούδια και να κονομάω ..."


ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ 
"αυτοβιογραφία"
(παρουσίαση Αγγέλας Βέλλου Κάιλ / εκδ.: παπαζήση 1978)