Ο τοίχος της ντροπής .

Δείχνουν όλα να είναι τόσο καλά σχεδιασμένα , που ενώ πολλές φορές , καταριόταν την ανοργανωσιά του Κράτους , τώρα , στην συγκεκριμένη περίπτωση , ο κυρ ΑΜ , δεν μπορούσε , παρά να μην τους βγάλει το καπέλο .

Εγώ βέβαια , του τα έλεγα , μα πάντα ήταν , σαν να προσπαθούσα να μπω σε ένα επτασφράγιστο δωμάτιο του οποίου δεν είχα καν τα κλειδιά !

Όταν λοιπόν , με νηφαλιότητα και υπομονή του εξήγησα , ότι όλα είναι μέρος κάποιου σχεδίου , άσχετα αν κι εγώ δεν ήμουν σε θέση να καταλάβω ποιου ακριβώς , τότε , σκύβοντας το κεφάλι , έγνεφε , πως συμφωνούσε απόλυτα .

Όλα ξεκινούσαν , από τις ατέλειωτες ώρες , καυγάδων , σχετικά με τους "άθλιους" .

Ετσι τους ονόμαζε , "οι άθλιοι" που γέμισαν τον τόπο . Παλιά , έτσι , χαρακτήριζε , τον κάθε δύστυχο , που έδειχνε να είναι "ναυάγιο της ζωής" , από τους τσιγγάνους ως τον κάθε "ελαφρύ" που τύχαινε να δει στον δρόμο .

Σήμερα , έτσι , μ' αυτή την λέξη , που εμένα δεν μου άρεσε διόλου , χαρακτήριζε , τους "ξένους" και ξένο θεωρούσε κάθε έναν που είχε χρώμα διαφορετικό από το δικό του , μιλούσε με δυσκολία την γλώσσα που μίλαγε κι αυτός , πίστευε σε άλλον Θεό κι άλλα τέτοια .

Γέλαγα μέχρι δακρύων , όταν του θύμιζα , πως κι αυτός , μέχρι να "ενσωματωθεί" , ήταν κατά κάποιο τρόπο , ξένος . Αυτό τον εκνεύριζε . Όχι το γέλιο μου , αλλά αυτή μου η υπόμνηση . Το γέλιο μου , θα ήθελε πάρα πολύ , να το μετατρέψει με βίαιο τρόπο , σε κραυγή πόνου , αλλά δεν θα του έκανα ποτέ αυτή την χάρη . Τώρα βέβαια , αυτός , είχε ενσωματωθεί . Εγώ πάλι , όχι . Τέτοια "ενσωμάτωση" , αφομοίωση , δεν την ήθελα .

Σ' αυτήν του την συγκατάβαση , σήμερα , βοήθησε και η συνολική κατάσταση , έτσι όπως την ζούσε , νοιώθοντας αδύναμος και ανυπεράσπιστος .

Αυτό ήταν , που φάνηκε να πυροδοτεί την έκρηξη της σημερινής του οργής και δεν είχε άδικο . Στην αρχή δεν κατάλαβα καλά , αλλά στην συνέχεια , όταν είδα , πως συμφωνούσε μαζί μου , δεν μπόρεσα να κρύψω ένα ελαφρύ χαιρέκακο χαμόγελο , που υπογράμμιζε την χαρά μου , γι΄αυτήν του την μεταστροφή !

Δεν έχασα την ευκαιρία , να τον "κουρντίσω" κι άλλο , άλλωστε , "στη βράση κολλάει το σίδερο" !

Όσο συνέχισε να μουρμουρίζει ,  πήρα στα χέρια μου την εφημερίδα και του διάβαζα την είδηση . 
Άλλο ένα τοίχος θα υψώνονταν , για να θυμίζει στον άνθρωπο , το πόσο "μικρός" , αλλά και το πόσο "φτηνός" ήταν τελικά . Βερολίνο , Δυτική Όχθη , Μεξικανοαμερικανικά σύνορα και τώρα Έβρος ποταμός . Τεχνογνωσία υπήρχε . Ίσως από πολύ παλιότερα , πριν ακόμα ο δυτικός πολιτισμός και η ανθρώπινη σκέψη , φτάσει εκεί που έφτασε σήμερα , στα επίπεδα που αρκούσαν λίγα κυβικά τσιμεντολάσπης , για να εξευτελιστεί κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας . 
Λίγα , πολύ λίγα , ίσως και μόνο η πρόθεση , αρκούσε , ώστε , οι "εθνικοί εργολάβοι" , προστατευόμενοι όπως τελευταία συνηθίζετε , να αναλάμβαναν , να ολοκληρώσουν , αυτό που οι προστατευόμενοι προστάτες τους , δεν μπορούσαν να ολοκληρώσουν . 
Το σχέδιο τους , δεν μπορούσε να μείνει στην μέση . Άλλωστε οι προσπάθειές τους , για "ειρηνική λύση" , μέσα από πολεμικές παρεμβάσεις , έδειχνε να τραβάει σε μάκρος . Όλες οι αιτίες , που ανάγκασαν τους "άθλιους" του κυρ ΑΜ , να περπατήσουν εκατοντάδες χιλιόμετρα και να βρεθούν στην "γη της επαγγελίας" , που τελικά δεν ήταν και τόσο τέτοια , ίσως είχαν αρχίσει να εκλείπουν . Μπορεί στο κάτω - κάτω της γραφής και η εικόνα τους , στα φανάρια και στα πάρκα ,  της πολύβουης πόλης , ανάμεσά μας , να άρχισε να ενοχλεί σε μεγαλύτερο βαθμό , από ότι υπολόγιζαν .

    

Στην αρχή , δίστασα . Ο θυμός του , έδειχνε να φτάνει στο αποκορύφωμα και δεν ήθελα να τον κάνω , να φτάσει σήμερα στα άκρα . Δεν ήμουν και καθόλου , μα καθόλου έτοιμος να του δώσω μια κάποια διέξοδο . Ποιος άραγε είχε , έτσι όπως είχαμε μπλέξει . Μα δεν δίστασα , να του πως και την τελευταία μου σκέψη . 
"Το τοίχος" κύριε ΑΜ μου , ναι το τοίχος , ξέρετε ...
Ίσως να είναι και η prova generale , για το άλλο . Αυτό που χρόνια χτιζόταν , μα δεν το βλέπαμε , μόνο το νοιώθαμε . 
Το ταξικό τοίχος . Ναι αυτό . 
Αυτό θα υψωνόταν , εκεί , δίπλα στα χαλάσματα της κοινωνίας μας . 
 Εκεί που θα έφταναν τα όρια της γειτονιάς μας .
 Εκεί , που οι εικόνες της φαβέλας , όπως την γνωρίσαμε μέσα από τις τλεοπτικές εικόινες , θα γινόταν πραγματικότητα κι εδώ .  
Εκεί που τα όρια του πλούτου και της χλιδής , έπρεπε να είναι οπωσδήποτε διακριτά αλλά ταυτόχρονα και πολύ καλά κρυμένα , από αυτά της απόλυτης φτώχειας και της δουλείας . 
Εκεί έχουν σκοπό να το χτίσουν .
Θα είναι ψηλό , με ελάχιστες εξόδους , πολύ καλά φυλλαγμένες , από πραίτωρες ειδικά εκπαιδευμένους. 
Σκοπός του θα είναι να προστατεύουν την "γύμνια" της ψυχής τους , από την πείνα και την δυστυχία που οι ίδιοι θέλουν να επιβάλλουν , με μοναδικό στόχο , τον ακόμα πιο μεγάλο , τον ακόμα πιο γρήγορο πλουτισμό τους .
Είχα δεν είχα , τον έκανα να τρέμει από τον θυμό του . 'Ηταν πολύς ο καιρός που είχα να τον δω σ΄αυτην την κατάσταση . Δεν ήξερα πως κι αν θα μπορούσα να διαχειριστώ , αυτόν τον θυμό του κι αυτό δεν μου άρεσε καθόλου . Λύσεις υπήρχαν , αλλά και πάλι μόνος του θα ήταν ...
Ετσι γίνετε τα τελευταία τριάντα χρόνια . 
Λύσεις υπάρχουν , φτάνει μόνο ..., 
να καταλάβουμε πως δεν είμαστε μόνοι μας κύριε ΑΜ μου !




κλικ στα κόκκινα γράμματα για να δείτε τα link