Οι τελευταίες μέρες , πριν να βρεθεί στον τόπο που ξεκουράζεται ο κύριος ΑΜ , είναι πάντα τόσο δύσκολες , αλλά ταυτόχρονα κι ευχάριστες , παρά την αντίφαση που προσπαθώ να κρύψω σ' αυτή μου την φράση . Ο χρόνος λιγοστεύει και πρέπει όλα να είναι έτοιμα . Μέσα σε όλα όσα έπρεπε να προετοιμάσει , έπρεπε να εκπληρώσει και κάποιες υποχρεώσεις του . Έτσι τις έλεγε τις επιθυμίες του , υποχρεώσεις κι αν δεν τις βάφτιζε έτσι , θα παρέμεναν καταγραμμένες απλώς , σαν πόθοι .
Τελευταία του ευκαιρία λοιπόν , ήταν σήμερα , να βρεθεί στην Εθνική Πινακοθήκη , για να δει την έκθεση των έργων του μεγάλου Γιάννη Μόραλη .
Στο σημείωμα αυτό , δεν θα κάνω καμία αναφορά στα της έκθεσης . Δεν υπάρχει άλλωστε και καμία αναφορά του , του κυρ ΑΜ σε όσα είδε , εκτός μόνο από τούτο .
Περιδιαβαίνοντας τις αίθουσες με τα έργα του Γ. Μόραλη , θυμήθηκε , πως το έργο του Γιαννούλη Χαλεπά "Μήδεια" , βρισκόταν κι αυτό κάπου εκεί . Δεν ήθελα να χάσει αυτή την ευκαιρία κι αμέσως ρώτησε τον πρώτο φύλακα που συνάντησε μπροστά του .
Η απογοήτευση που γνώρισε ήταν μεγάλη .
"Η αίθουσα της γλυπτοθήκης είναι κλειστή κύριε" , ήρθε η απάντηση .
"Γίνετε κάποια συντήρηση ;" , ρώτησε τον φύλακα .
"Όχι καμία" ,
"μα τότε ίσως δεν επιτρέπετε ίσως η πρόσβαση για κάποιο λόγο σήμερα;" ,
και η απάντηση ήρθε σαν κεραυνός .
"Ο Υπουργός κύριος Γερουλάνος , κύριε , φρόντισε να αφήσει την γλυπτοθήκη , χωρίς προσωπικό φύλαξης κι όπως καταλαβαίνετε , δεν είναι δυνατόν , δύο φύλακες να είναι εδώ και ταυτόχρονα άλλου κι αυτό δεν συμβαίνει μόνον εδώ , αλλά και σε πολλά άλλα μουσεία της Ελλάδας" !
Ενοιωσα να οργίζομαι τόσο πολύ , με την αφήγηση του κυρ ΑΜ , που δεν μπορούσε στο μυαλό μου , να μην έρθει η σκέψη για τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο χρόνο . Μνημόνια , τρόικες , απολύσεις , μειώσεις μισθών .
Μα και οι καθημερινές παρεμβάσεις στον τύπο και στα άλλα ΜΜΕ , που προσπαθούν και εφευρίσκουν όλο και πιο χυδαία επιχειρήματα , για να υπερασπισθούν , όλες τις επιλογές της κυβέρνησης και να σπιλώσουν κάθε αγώνα των εργαζομένων , είτε αυτός γίνετε στο χώρο δουλειάς , είτε στο δρόμο , είτε ακόμα στην Πλατεία του Συντάγματος .
Ναι , εκεί , όπου για την χαμένη συναλλαγματική εισροή , από τον δήθεν επίσης τουρισμό που χάνεται , χύνουν κροκοδείλια δάκρυα , οι λαλίστατοι δημοσιογραφίσκοι τ. Πρετεντέρη , αλλά και οι άλλοι τ. Μανδραβέλη !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου