Όλο και πιο αργά , ανοίγω τις σελίδες του "ημερολογίου" . Ίσως να είναι κι αυτό σημείο των καιρών . Έλεγα τις προάλλες στον κυρ ΑΜ , που μας τίμησε με την παρουσία του σε μια διάλεξη , παιδο-ψυχολογικού περιεχομένου , πως τέτοιες συνάξεις , οι διοργανωτές τις λένε , διαλέξεις , γίνονται απλά για να διασκεδάσουν την ανία και την κατάθλιψη των μελών , αφού θέματα ψυχολογίας των εφήβων , μάλλον δεν τους αφορούν , αφού είναι όλοι σε πάρα πολύ ώριμη ηλικία . Τι σχέση έχει αυτή και μόνο η αναφορά μου σ' αυτόν , σε τούτο δω το σημείωμα και τι είναι αυτή η φωτογραφία ; Ας τα πάρω λοιπόν όλα με την σειρά , ας κάνω μια προσπάθεια να τα ταχτοποιήσω .
-----------------------------------------------------------
Πριν από μέρες , σημείωνα στο ημερολόγιο , πως "κάτω από τις εικόνες των βασιλέων , χτίζονταν η νέα Ελλάδα" . Φαίνεται πως αυτό το όχι και τόσο καινοφανές "χτίσιμο" , δεν είναι και τόσο νέα ταχτική . Αφορμή για να επανέλθω , είναι το χτεσινό (4 του Μάρτη) άρθρο του Χρ. Γιανναρά , στην "Καθημερινή" και που ακόμα (!) λαμβάνω σε ηλεκτρονική μορφή , όποτε δημοσιεύεται , παρά το ότι έχω επανειλημμένα σκεφτεί , πως θα πρέπει να σταματήσω να υποβάλω σε δοκιμασίες τον εαυτό μου αλλά και τον ταλαίπωρο κυρ ΑΜ . Όμως φαίνεται , πως το καθεστώς , στην προσπάθεια του να "ντύσει" με θεωρία , που να πείθει , πως τα παραπατήματα του είναι μάλλον συγκυριακά και μάλλον οφείλονται , στους ανά την υφήλιο εχθρούς του "ανάδελφου" μας γένους , χρησιμοποιεί , τόσο "αρχαίες" μέθοδες , που μόνο γέλιο (εκτός από την αγανάκτηση και εν τέλει την οργή) , μπορεί να προκαλέσει ακόμα και στον πιο αδαή αναγνώστη .
Ενώ ο κύριος καθηγητής , γνωρίζει πως το target group στο οποίο απευθύνεται , είναι πολύ συγκεκριμένο και με ιδιαίτερες "τάσεις" και "στάσεις" , χρησιμοποιεί μελίρρυτο ύφος για να περιγράψει την κατάσταση του εργαζόμενου Λαού , τον οποίο μάλιστα , έντεχνα θα έλεγα , δεν κατονομάζει . Ίσως από "ντροπή" , μιας κι αυτός , αλλά και οι αναγνώστες του , δεν ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία , μα σε εκείνην , που μοναδικό της μέλημα , είναι η "καλή και αγαθή τύχη" του Ελληνισμού ! Στην συνέχεια , ξεπερνώντας ακόμα και την πιο άρρωστη φαντασία , φτάνει στο σημείο να λέει , πως όλη αυτή κατάσταση αλλά περισσότερο η ψυχική κατάπτωση του Λαού εξ αιτίας της κρίσης , θα οδηγήσει στο τέλος της μακραίωνης ιστορίας των Ελληνόφωνων του νότου της Βαλκανικής χερσονήσου .
Στη συνέχεια ο κατά τα άλλα μάλλον συμπαθής (παρά τον πρότερο του βίο) κύριος καθηγητής , αφού ανακατεύει κατά την προσφιλή του συνήθεια , τον "αχαλίνωτο καπιταλισμό" , την "σταλινική μονοτροπία" (!) , τις "παραισθησιογόνες ιδεοληψίες" των Τσίπρα και Παπαρήγα (η σειρά τυχαία) , με την Moody's , την S & P ή την Fitch και την "Νέα Αγροτική Πολιτική του Lenin" αλλά και στο Στάλιν , με "ολίγη" από Ναπολέοντα αλλά και Ουέλινγκτον - ώστε εν πάσι περιπτώσει - να είναι ορατό το εύρος των γνώσεων "μας" , καταλήγει μάλλον σε μια ανέλπιστη απογοήτευση , που τα "κινήματα" των Μίκη Θεοδωράκη , αλλά και το άλλο του "Κοινωνικού Συνδέσμου" , αφού πρώτα "βιώσει" μία έντονη αντιΜαρξιστική κρίση (με εντελώς αντιεπιστημονικό τρόπο , που δεν αρμόζει ούτε σε έναν καθηγητή μα ούτε και στην ίδια την Μαρξιστική θεωρία που βασίζει τα συμπεράσματά της σε κατεξοχήν επιστημονικά δεδομένα) , συμπεραίνει πως :
Mια απίστευτα μεγάλη μερίδα της ηλεκτρονικής και της έντυπης δημοσιογραφίας συνεχίζει, απτόητη από την τραγωδία της λαϊκής απόγνωσης, να μετράει το «νόημα» της ανθρώπινης ύπαρξης και συνύπαρξης με μόνα τα μέτρα του χαμένου ιστορικο – υλιστικού «παραδείσου» – μαρξιστικού ή καπιταλιστικού, το ίδιο κάνει.
Κι αφού ξεπέρασα το σοκ και το δέος , από το γεγονός πως επί τέλους , " δεν είναι φυγή η προσωπική ανακάλυψη της ελληνικότητας . Είναι δρομοδείχτης(!)". Έπιασα
στα χέρια μου και ξεφύλλισα το "πόνημα" του Βασιλείου Δούρου - Ντούρου (Δικηγόρου) , που ανακάλυψα στην προ μηνός περιπλάνησή μου στο ερημωμένο και εν πολλοίς ρημαγμένο σχολείο ενός ημιορεινού χωριού της Ηπείρου . Στην σελίδα 129 του "πονήματος" , το οποίο προφανώς "στάθμευε" σε κάποια βιβλιοθήκη του διθέσιου δημοτικού σχολείου , περιμένοντας να το διαβάσει κάποιος δάσκαλος ή έστω κάποιος εγγράμματος χωρικός , εν προκειμένω ο "Στρατιώτης Τσαούσης Νίκος Λ.Ε /4ο Συντ/τος Ευζώνων " τον Αύγουστο του 1951 , σημειώνεται:
" Την κρατικοποίησιν δηλαδή την βλέπομεν μόνον ως κατάστασιν κοινωνικής ανάγκης χάριν του καθολικού συμφέροντος , διότι ατυχώς το κράτος είναι αποδεδειγμένως κακός βιομήχανος και χείριστος άμα έμπορος . Η υπέρτατη αύτη ανάγκη των μερικών κρατικοποιήσεων εκπηγάζει κυρίως εκ του γεγονότος , ότι δεν είναι σήμερον ανεκτή ή έννοια της απολύτου οικονομικής ελευθερίας την οποίαν το καπιταλιστικόν κράτος πλήρως αποδέχεται , αλλά και εκ του ετέρου γεγονότος ότι γενικώτερον ή αχαλίνωτος οικονομική ελευθερία μόνο ελευθερίαν δεν εγκλείει , αλλά τουναντίον καταπίεσιν και καταδυνάστευσιν του ασθενεστέρου υπό του οικονομικώς ισχυροτέρου . Η έννοια της οικονομικής ελευθερίας είναι συνεπώς ανεκτή εφ' όσον είναι μεμετρημένη και λελογισμένη . Όταν εκ των πλαισίων αυτών εξέρχεται , μόνον ελευθερία δεν εγκλείει , αλλά τουναντίον διηνθισμένην , πλην στυγνήν δουλείαν. "
Αμέσως μετά κι από αυτό το ξεφύλλισμα , μου έφυγε και η τελευταία απορία , για το πόσο σύγχρονες είναι οι απόψεις και οι δήθεν οικονομικές θεωρίες που προβάλλονται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ αλλά και από τους κάθε λογής "αναμάρτητους" σοφούς .
Έκλεισα προσεκτικά το "πόνημα" , το τοποθέτησα σε ειδική διάφανη ζελατίνη , ώστε να είναι πλέον προστατευμένο από τις ζημιές που μπορεί να του προκαλέσει το πέρασμα του χρόνου και να είναι προσιτό στις επόμενες γενιές , σαν ιστορικό και μόνο τέτοιο ανάγνωσμα κι έπιασα στα χέρια μου , κάτι στ' αλήθεια επιστημονικό αλλά και ταυτόχρονα άμεσα προσιτό στον άμεσα ενδιαφερόμενο έργο του Fr. Enghels , "η κατάσταση της εργατικής τάξης στην αγγλία" . Γραμμένο πριν από 140 χρόνια περίπου , μα τραγικά επίκαιρο για την Εργατική Τάξη όλου του κόσμου !
Σημείωση : Η φωτογραφία , βεβαίως δεν εικονίζει τον αναφερόμενο στρατιώτη (εύζωνο ;) , αλλά πάρθηκε από εδώ , γιατί νομίζω πως κάπως έτσι πρέπει να ήταν ο "μελετηρός" εύζωνας του 1950 .
Επίσης , το πλήρες άρθρο του Χρήστου Γιανναρά , θα το διαβάσετε εδώ , αν έχετε την υπομονή που έδειξα κι εγώ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου