Διαβάζω και μεταφέρω λίγα στοιχεία για τις δραστηριότητες του προσώπου στο οποίο θα αναφερθώ , για να βοηθήσω την συζήτηση . Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Είναι απόφοιτος του Οικονομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατέχει και μεταπτυχιακό τίτλο στα Οικονομικά από το London School of Economics. Είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος ενός από τους πλέον σημαντικούς επιχειρηματικούς Ομίλους της Χώρας . Έχει βραβευτεί μεταξύ άλλων για τη σημαντική επιχειρηματική του δραστηριότητα, ως Businessman της Χρονιάς από το έγκριτο επιχειρηματικό περιοδικό ΚΕΦΑΛΑΙΟ (1998) και έχει λάβει το βραβείο ΚΟΥΡΟΣ της Λέσχης Επιχειρηματικότητας στην κατηγορία Καινοτομία και Ανάπτυξη (1998).
Αλλού , διαβάζω αυτά , η εταιρεία του είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών
Αθηνών και δραστηριοποιείται κυρίως στο χώρο του διεθνούς εμπορίου πρώτων υλών, και στην παραγωγή βασικών μετάλλων. είναι επίσης Διευθύνων Σύμβουλος στις εταιρείες Γενική Σιδηρεμπορική Α.Ε., Γενική Σιδηρομεταλλική .Α.Ε., ΓΕΚΤΕΜ Α.Ε. και KHAI Ελλάς Α.Ε. Τέλος, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου στον ΟΤΕ ΑΕ και στην Ευρωπαϊκή Λαϊκή Τράπεζα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η εταιρεία του έχει παρουσιάσει σημαντική επιχειρηματική παρουσία στο χώρο της Βαλκανικής συμβάλλοντας στην διεθνοποίηση της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας.
Σε ποιόν αναφέρομαι ;
Στον σημερινό αρθρογράφο του "Βήματος της Κυριακής" , 1ης Απρίλη του 2012 και βέβαια , τίποτα από όλα όσα θα αναφέρω δεν είναι ψέμα . Μα απόψεις του ίδιου που θα έλεγα πως είναι κεντρικές της άρχουσας τάξης , για τις σημερινές συγκυρίες .
Πρόκειται λοιπόν για τον Ευάγγελο Μυτιληναίο , πρόεδρο της ομώνυμης εταιρείας , που σύντομα (αλλά λίγα οφείλω να ομολογήσω) στοιχεία , αναφέρθηκαν πιο πάνω .
Σε άρθρο του , που έχει τον τίτλο "η ώρα της πραγματικής οικονομίας" , αφού κάνει μια πολύ σύντομη αναδρομή , για το πως και γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε κι αφού επιμελώς αποφεύγει να αναφέρει τις ευθύνες της τάξης του και των συνεργατών της (κυβερνήσεις) , υπογραμμίζει πως δύο είναι τα μείζονα θέματα που ενδιαφέρουν την Ελληνίδα και τον Έλληνα σήμερα . Οι δε υπεκφυγές του φτάνουν μέχρι του σημείου , να αποφεύγει να απαντήσει σε ερωτήματα που ο ίδιος θέτει , του τύπου , "μήπως η κατάσταση ξεφύγει;" ή "θα μείνουμε χωρίς δουλειά;"ή ακόμα χειρότερα " θα μείνουμε στο ευρώ;" .
Λίγο πιο κάτω , κάνει σαφές το που θέλει να στρέψει την προσοχή των "συνεργατών" του , σημειώνοντας πως δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις , αλλά αναγκαίες συνθήκες και μάλιστα μία , η πολιτική σταθερότητα . Μια πολιτική σταθερότητα που είναι αναγκαία , ώστε να δώσει τη δυνατότητα να σχηματισθεί ισχυρή κυβέρνηση που δεν θα έχει λόγους για λήψη πρόσκαιρων αποφάσεων , αλλά τέτοιων αποφάσεων που δεν θα λαμβάνουν υπ' όψη το πολιτικό κόστος που θα έχουν , αλλά μεσοπρόθεσμα θα δρουν ευεργετικά .
Βάζοντας τον εαυτό του , ένα "σκαλί" πιο πάνω απ' όλους , επαναλαμβάνει αυτό που από χρόνια χρησιμοποιούσαν οι εκφραστές του προεκλογικά , για να υφαρπάξουν την ψήφο του Λαού . Την πολιτική σταθερότητα . Εν όψει των επερχόμενων εκλογών δηλαδή , να φτάσουμε προ της κάλπης και με σύνεση , με γνώμονα την πολιτική σταθερότητα , να αποφασίσουμε και να στείλουμε στην εξουσία , αυτό το κόμμα , που θα έβαζε στην άκρη κάθε σκέψη για πολιτικό κόστος και θα έπαιρνε αποφάσεις τέτοιες , που σε τελική ανάλυση θα ωφελούσαν τον ίδιο και την τάξη του , διαφορετικά για ποιο κόστος μιλάμε ; Αυτό το επιχείρημα , των σταθερών κυβερνήσεων δηλαδή , πάντα το ανασύρουν από το συρτάρι των "επιχειρημάτων" , όταν αντιλαμβάνονται πως η παντοδυναμία τους φτάνει στο τέλος της , όταν φτάνουν στο σημείο , τα κόμματα του δικομματισμού , να μετράνε τα "κουκιά" τους και να μην τους βγαίνουν , όταν τρίζει το σύστημα τελικά * . Παλιά , φέρναν σαν παράδειγμα την Ιταλία , αλλά τώρα πια δεν τους βγαίνει ούτε κι αυτό το παράδειγμα .
Ο αρθρογράφος , προσπαθεί μέσα από τα επιχειρήματά του , να δώσει λύσεις ή εν πάσι περιπτώσει να δείξει ποιος είναι ο δρόμος , για την "πραγματική οικονομία" , όπως λέει και ο τίτλος του άρθρου του . Ποιος είναι ; Μα φυσικά η υλοποίηση των προγραμμάτων ΣΔΙΤ & ΕΣΠΑ , που εξασφαλίζονται μόνο μέσα από την παραμονή μας στην ευρωζώνη και που είναι τα μοναδικά εκείνα στοιχεία , που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την υφεσιακή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος , αφού ο Δημόσιος τομέας πλέον αδυνατεί να την αντιμετωπίσει .
Τι σημαίνει πρακτικά γι αυτόν , έτσι με απλά λόγια για να καταλάβουμε όλοι ; Μας το εξηγεί αμέσως παρακάτω .
Λέει πως μοναδικός τρόπος ανάπτυξης , είναι η "ατμομηχανή" της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που φυσικά για να λειτουργήσει απαιτείται πολιτική σταθερότητα μα και ρευστότητα . Κυρίως αυτή θα έλεγα εγώ !
Μα πείτε το επιτέλους αγαπητέ !
Ρευστότητα .
Τι σας εμποδίζει λοιπόν , να επενδύσετε , τα ΔΙΚΑ σας χρήματα , σε κερδοφόρους τομείς της οικονομίας και σας είναι απαραίτητη η πολιτική σταθερότητα ; Είναι ξεκάθαρο για σας , το PSI και το κούρεμα των ομολόγων που κατείχαν οι εναπομείνασες ΔΕΚΟ αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία και οι άλλοι κρατικοί οργανισμοί (νοσοκομεία , εκπ/κα ιδρύματα κλπ) , είναι προς όφελος των τραπεζων , που στο τέλος θα μπορέσουν να αποκτήσουν εκείνη την δύναμη που θα βοηθήσει , έστω και σταδιακά , την επαναχρηματοδότηση των επιχειρήσεων ! Άρα για σας εκεί είναι το θέμα . Πως και που θα βρεθεί το ρευστό , ώστε οι τράπεζες να σας χρηματοδοτήσουν !
Είναι όμως αποφασισμένοι για το τι θέλουν και το πως θα ενεργήσουν . Οι μηχανές τους δουλεύουν στο φουλ . Οι υπάλληλοι τους στα μμε , έτοιμοι να προσφέρουν τις καλλίτερες υπηρεσίες τους , έναντι αντιτίμου φυσικά .
Δίνει και τις οδηγίες φυσικά , μη τυχόν και προκύψει κάποια παράλειψη ή κάποια παρανόηση . Ποιές είναι αυτές ;
Είναι αυτές που στην αποστροφή του άρθρου του με τον τίτλο "ο ενάρετος κύκλος της οικονομίας" περιγράφει .
Ζητά , στοχεύει ξεκάθαρα , άλλου είδους ανάπτυξη στο λιμάνι του Πειραιά , τι είδους ; θα το μάθουμε ίσως αργότερα . Ζητά αποκεντρωμένη βιομηχανία με αξιοποίηση των ντόπιων πρώτων υλών (έχει να κάνει αυτό με τις ΑΟΖ ;) . Αναφέρει γενικά και αόριστα τον τομέα του τουρισμού , ίσως να είναι στα προσεχή επιχειρηματικά του σχέδια , μα είναι προφανές πως δεν μιλά μόνο για τον εαυτό του και τον όμιλό του , αλλά για το σύνολο της τάξης του . Δεν αφήνει απ' έξω από τα σχέδια του τομείς όπως την ενέργεια και τον ορυκτό πλούτο , τομείς κερδοφόρους , με αλματώδη ανάπτυξη και άμεσα συνδεδεμένους με τις κύριες δραστηριότητές του , αλλά και με την καινοτόμα αγροτική παραγωγή (!) , ακόμα και με τα logistics !
Αυτά βεβαίως από μόνα τους δεν αρκούν για να υλοποιηθούν τα σχέδια τους για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία . Πρέπει να συνοδευτούν , από την " σταδιακή αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτείας και ιδιωτικού τομέα " . Προσέξετε την λέξη που χρησιμοποιεί , η "πολιτεία" , όχι το κράτος . Αυτό ήθελαν μέχρι τώρα , να αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και ιδιωτικού τομέα . Αυτό έγινε , επετεύχθη θα λέγαμε ο στόχος . Τώρα πρέπει να επιτευχθεί και αυτό . Η πολιτεία , εμείς , ο Λαός δηλαδή να επαναποκτήσει την εμπιστοσύνη του προς τον ιδιωτικό τομέα . Να αποδεχθεί την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων , ακόμα , γιατί όχι και την μεταρρύθμιση του δικαστικού πλαισίου και την γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης !
Όλα αυτά , αποτελούν τις απαιτήσεις που έχει η τάξη των καταπιεστών , των κεφαλαιοκρατών . Φαίνεται ξεκάθαρα , πως δεν σταματούν πουθενά . Δεν τους φτάνει το πολύ , θέλουν το ακόμα πιο πολύ και δίνουν οδηγίες γι αυτό , νουθετούν , ποιούς ; αυτούς που πάντα δίνουν !
Είναι ανάγκη , ιστορική συγκυρία θα έλεγα , μέσα από αυτές τις οδυνηρές εξελίξεις , να δώσουμε την απάντηση μας , με όποιο τρόπο μπορούμε . Να κλείσουμε τα στόματα των δήθεν ινστρούχτορων , που καλούν μέσα από την ομόνοια , στην ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας . Όλοι γνωρίζουμε ποιά είναι αυτή και πως την εννοούν . Αυτή δεν έχει καμία σχέση με την δική μας αντίληψη , για την ανάπτυξη . Να ξεσκεπάζουμε τα σχέδια τους , όσο όμορφο και φανταχτερό περιτύλιγμα κι αν έχουν .
Ο δικός μας "ενάρετος κύκλος της οικονομίας" , έχει άλλη βάση , άλλες αρχές , διαφορετικούς στόχους . Γι αυτούς παλεύουμε , γι αυτούς δίνουμε μάχες καθημερινά , άλλοτε νικηφόρες κι άλλοτε χαμένες , μα θα τις δίνουμε πάντα , με το ίδιο σθένος , γιατί ο στόχος μας είναι ένας , η κοινωνική απελευθέρωση και το σταμάτημα της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο , έτσι όπως τον την καταδείχνει ο Μαρξισμός και οι πάντα σύγχρονες ιδέες του !
* Το κακό είναι πως , τρίζει , αλλά δεν ήμαστε σε θέση εμείς ακόμα να του δώσουμε την χαριστική βολή ώστε να πέσει !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου