Κυριακή

Το αδιέξοδο (?) παιγνίδι της βίας .

Είναι καιρός τώρα , που πραγματικά πιστεύω ότι παρά τα όσα λέγονται , το παιγνίδι της βίας, δεν είναι αδιέξοδο. Πως θα μπορούσε να είναι , όταν , οι πάντες και κυρίως οι αρθρογράφοι / αχθοφόροι της κυρίαρχης αντίληψης , παίζουν το παιγνίδι , που λέγεται " η δημοκρατία σε κίνδυνο" ;
Οφείλω βέβαια , να ομολογήσω , πως είναι καλοί παίκτες και θα ήταν  ανόητο από την πλευρά τους να μην αξιοποιούν τις δυνατότητες που τους παρέχονται , για να παίξουν όσο το δυνατόν καλλίτερα τον κατάπτυστο ρόλο τους . Άλλως τε γι΄αυτό αμείβονται και μάλιστα πλουσιοπάροχα . 
Εκεί που όμως δεν μπορούν να απαντήσουν , αφού πια έχουν εξαντλήσει κάθε λογικό (έστω και κατά την ιδεολογική τους αντίληψη) επιχείρημα , είναι στο γιατί φτάνουν να φιλολογούν όλοι τους , ομαδικά και κατ΄εντολήν των προϊσταμένων τους , για το ενδεχόμενο της βίας .
Γιατί βία λοιπόν ;
Στο βάθος της ιστορίας και μάλιστα , όχι πολύ βαθιά κι αν ακόμα διάβαζαν τον Κάρολο Μαρξ κι όχι ξεφύλλιζαν και μάλιστα από αναλυτές της δεκάρας , θα έβλεπαν ότι η συνεχώς συρρικνούμενη ανθρώπινη αξιοπρέπεια , νομοτελειακά , οδηγεί στην βία . Θα έλεγα , χρησιμοποιώντας την αρχαιοελληνική λογική , επαγωγικά , αυτή , δηλαδή η καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας , η εκμηδένιση του ατόμου από το κέρδος , μία λογική που δέχονται και υπερασπίζονται , οδηγεί , θέλουν δεν θέλουν στην βία . Ανικανότητα του ίδιου του συστήματος να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του , μέσα στις κυκλικές του κρίσεις .  
Ζηλωτές της "Δημοκρατίας" , χύνουν σε κάθε ευκαιρία , κροκοδείλια δάκρυα , για την δήθεν κατάντια της . Με πένα , που αντί μελάνι , χύνει άσβεστες λάβρες (σ΄αυτό είναι καλοί μάστορες)  , ζητάνε να προστατευθεί αυτό το "πανανθρώπινο" αγαθό .
Για ποιο όμως αγαθό μιλάνε ;
Το σύνταγμα αυτό που υπάρχει σήμερα και βρίσκεται ακόμα σε ισχύ , για όσο καιρό ακόμα θα ισχύει , όπως διαμορφώθηκε μετά το 1974 , θεσμοθετήθηκε , έγινε υπέρτατος νόμος του κράτους και θεμέλιο για την νέα Ελληνική Δημοκρατία , μέσα από πλειοψηφίες , που σε καμία περίπτωση δεν αντικατόπτριζαν την λαϊκή βούληση  όπως αυτή εκφραζόταν τουλάχιστον με απόλυτους αριθμούς στις κάθε εκλογικές αναμετρήσεις . Πάνω σ΄αυτά τα συντάγματα , στηρίχθηκαν , πλασματικές κοινοβουλευτικές  "λαϊκές" πλειοψηφίες και νομοθέτησαν νόμους , που σήμερα οι ίδιοι οι νομοθέτες κρίνουν , για τους δικούς τους (είναι φανερό) ιδιοτελείς λόγους .
Νόμοι , που δήθεν προστάτευαν και προασπίζονταν την λαϊκή βούληση . Νόμοι , για την προστασία του λαϊκού συμφέροντος . Νόμοι για την υπεράσπιση του δικαιώματος  στην εργασία . Νόμοι για την προστασία της Δημόσιας Υγείας . Νόμοι για την ελεύθερη , υποχρεωτική πρόσβαση στην παιδεία . Νόμοι , νόμοι , διατάγματα ...
Οι Νόμοι και τα Διατάγματα τους .
Πάντα αυτά "φτιάχνονταν" για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους σκοπούς και να ικανοποιήσουν αλλότριες "ορέξεις"  και πάντα υπό το πρόσχημα της προστασίας και της υπεράσπισης του Δημόσιου συμφέροντος . Όμως , αυτό το Δημόσιο συμφέρον , όπως πομπωδώς επικαλούνταν και συνεχίζουν βεβαίως , ουδέποτε το είδα εγώ και όλοι μας . Λες και επρόκειτο για κάτι αόρατο , το φανταστικό . Δεν ήταν όμως και τις συνέπειες αυτού του Δημόσιου Ιδιοτελούς Συμφέροντος τις ζούμε σήμερα .
Νόμοι για την προστασία της εργασίας , ανύπαρκτοι ή για να είμαι λίγο επιεικής , νόμοι που υστερούν κατά πολύ από το πνεύμα του τίτλου που φέρουν . Στην ουσία μιλάμε για νόμους που προστατεύουν τους εργοδότες κι αν όχι ευθέως , εμμέσως . Ελεγκτικά όργανα για την τήρηση των νόμων αυτών δεν υπάρχουν . Η ύπαρξη τους , αποτελούσε και αποτελεί , απλά μια επιβεβαίωση του γεγονότος , ότι οι Νόμοι φτιάχτηκαν για να προστατευθούν τα αφεντικά των νομοθετούντων . Ακόμα και το ύψιστο αγαθό , αυτό της ζωής , που θα έπρεπε να είναι το Α και το Ω μιας δημοκρατίας , δεν προστατεύεται καν μέσα από αυτά τα νομοθετήματα , αφού οι μηχανισμοί που θα έλεγχαν είναι ανύπαρκτοι ή ποδηγετούμενοι .
Νόμοι για τη δημόσια υγεία , δεν υπάρχουν . Αυτό που οι ίδιοι ονόμασαν "εθνικό σύστημα υγείας" και που αν εφαρμοζόταν , θα γεννούσε κάποιες ελπίδες για τους αδύναμους , έπεσε κι αυτό θύμα στο βωμό του κέρδους . Πεθαίνεις και δεν γνωρίζεις την αιτία , παρά μόνο όταν αυτή αναφέρετε ε κάποιο δημόσιο ληξιαρχικό έγγραφο . Έφταιγε η κακοδιαχείριση και μόνο αυτή στάθηκε η αιτία να αναλάβουν managers την διοίκηση και τώρα που την ανέλαβαν , τα χρέη υπερδιπλασιάστηκαν χωρίς αυτό να αντικατοπτρίζει την ποιότητα στις παρεχόμενες υπηρεσίες .   
Νόμοι και σχέδια για την Παιδεία , που φτιάχνονται για να μείνουν στα χαρτιά . Νόμοι που υπερασπίζονται την δημόσια δωρεάν παιδεία αλλά στην πραγματικότητα , οδηγούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων , πάντα προς όφελος των ολίγων . Διέλυσαν κάθε ζωντανό κύτταρο αιχμαλωτίζοντας κάθε δημιουργική σκέψη και σήμερα ζητάνε νέο αυτοδιοίκητο στα πανεπιστήμια , τοποθετώντας εγκάθετους με σκοπό την δήθεν ποιοτική στροφή , την στροφή στην "ανάπτυξη" .  
Αυτούς του νόμους - εκτρώματα , αυτοί τους έφτιαξαν , χρησιμοποιώντας τις πλειοψηφίες που χάριζαν στους εαυτούς τους και με το πρόσχημα πάντα του δημόσιου συμφέροντος .
Αυτούς τους νόμους , σήμερα , επιχειρούν , μέσα από το τέλμα , το οικονομικό και κοινωνικό που βύθισαν τον τόπο , να τους ανατρέψουν , με το πρόσχημα της ανάπτυξης , της κάθαρσης κλπ κλπ .
Αυτούς τους νόμους , που συρρίκνωσαν , αν δεν εξαφάνισαν κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας , θέλουν να τους καταργήσουν και να φέρουν άλλους , δήθεν πιο καλούς , πιο αποτελεσματικούς για μας , τον Λαό .  
Αυτή η Δημοκρατία , που αυτοί την έχτισαν κατά πως τους βόλευε , δεν μας βόλεψε . Εξανέμισε κάθε μας ελπίδα για ένα καλλίτερο αύριο (όσοι πίστευαν σε κάτι τέτοιο) . Στηρίχθηκε αποκλειστικά και φτιάχθηκε αποκλειστικά , για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων . Αυτήν την δημοκρατία , κλαίνε σήμερα οι βαρυπενθούντες συγγενείς . Αυτήν καλούμαστε να υπερασπισθούμε και αν υπάρξει πράγματι ο κίνδυνος να ανατραπεί προς ένα καθεστώς ψευδεπίγραφα δημοκρατικό ή προστασίας δήθεν της δημόσιας τάξης και γαλήνης , εμείς θα την προστατέψουμε , όπως έχει γίνει πολλές δορές στο παρελθόν .
Αλλά , εμείς ήμαστε ταυτόχρονα αυτοί , που θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας , έναντι του καταρρέοντος συστήματος και με την οργάνωσή μας , τα οράματά μας , θα χτίσουμε μια νέα , άλλη δημοκρατία που σ΄αυτήν δεν θα χωράνε οι αυτόκλητοι υπερασπιστές . 

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

η "δημοκρατία " αυτή η φτιαγμένη στα όρια και πρότυπα εξυπηρέτησης της ατομικής, αριστοκρατικής αστικής τάξης και αυτή που εξυπηρετεί τους ολίγους , δεν μας αφορά...εμείς είμαστε το κράτος και εμείς φτιάχνουμε τους νόμους αλλά η δημοκρατία αυτή που μας σερβίρουν είναι μια σκέτη ανομία ...α-σύμφορη για οράματά μας...
Κ.Τ. Φιλη του blog

Γεφυριστές είπε...

Α., έχεις γράψει ένα εξαιρετικό κείμενο με την ευκαιρία μιας ακόμη αμοραλιστικής (και όχι μοραλιστικής:). Πραγματικά, όλα όσα γράφεις και όπως τα γράφεις αποτελούν την καλύτερη απάντηση στο μισθοφόρο!

ο κυριος αμ είπε...

Έχεις δίκιο , αγαπητή Κ.Τ. Η εικόνα "δημοκρατίας" που μας πλασάρουν δεν έχει καμία σχέση με το όραμά μας , που δεν πρέπει για μας να είναι άλλο , από τις πανανθρώπινες αξίες της ισότητας και της κοινοκτημοσύνης των μέσων παραγωγής .
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη σου .

ο κυριος αμ είπε...

@ Γεφυριστές :-)
Ξέρεις , εδώ και πολύ καιρό , θέλω να γράψω για όλα όσα έχω ζήσει από το 79 και μετά . Με "καίει" και με τσουρουφλίζει , μα όμως είναι τόσα πολλά και τόσο επώδυνα , που κάθε φορά , αναβάλλω ...