Σάββατο

40 και μία Μαργαρίτες !

Μια παλιά συνήθεια του, ήταν το να ψάχνει από αγαπημένα του τραγούδια και μελωδίες, να βρει νέες ή άλλες εκτελέσεις και να κάνει συγκρίσεις.
Δεν είχε κανένα νόημα αυτή του η συνήθεια, αλλά ήταν αγαπημένη του και όπως όλες οι συνήθειες, δύσκολο να την ''αποχωριστεί''.

Αυτή τη φορά, του είχε γίνει έμμονη ιδέα, η γνωστή ''Μαργαρίτα Μαργαρώ". Έτσι ενώ αγαπημένη του εκτέλεση ήταν και η πρώτη με τον Γρήγορη που μάλιστα βρήκε κι ένα απόσπασμα από την ταινία ''Η ΑΘΉΝΑ ΤΗΝ ΝΎΧΤΑ'', 


δεν στάθηκε σ' αυτήν , αλλά έψαξε και βρήκε μερικές δεκάδες ακόμα, εξίσου καλές αλλά κι αρκετές περίεργες ή τέλος πάντων αξιομνημόνευτες, σαν αυτές που ακούγονται παρακάτω.

Του Ιταλού Silvio που ακούγοντας τον και βλέποντας τον μου θύμισε τον T.Waits !



Tου Σκανδιναβού  Alsten Antonsen που στην ορχηστρική του εκδοχή αναπόφευκτα μου θύμισε πανηγύρι σε Τυρολέζικο χωριό κάπου στα ορεινά του Μονάχου!



Ακόμα στάθηκα στην εξαιρετικά αισθησιακή ερμηνεία της Maya Melaya που θα μπορούσε να είναι και η μούσα του συνθέτη στα ερωτικά του τραγούδια.



Πως μπορούσε να μην ξεχωρίσει αυτήν του Αντώνη Καλογιάννη και να μην δει λεπτό προς λεπτό όλο το διαθέσιμο οπτικό υλικό, αφού στο πρώτα μέτρα του film φαίνεται ο μεγάλος Βασίλης Τσιτσάνης να παρακολουθεί με εκείνο το υγρό βλέμμα τον συνθέτη που διεύθυνε με πάθος την Μαργαρίτα και τον Αντώνη Καλογιάννη να προσπαθεί με τεράστια προσήλωση να μην χάσει ούτε την παραμικρή ''εντολή'' από τα χέρια του συνθέτη;


Μα κι η άλλη η εκτέλεση από συναυλία που δόθηκε το 1986 στην Κωνσταντινούπολη κι ακούγεται από τον Θανάση Μωραίτη να σε μπερδεύει και να νομίζεις πως αυτό το οξύ και συνάμα ένρινο ''μαργαρίτα μαργαρώ''   δεν είναι άλλο από αυτό του μεγάλου Γρηγόρη;





Φυσικά δεν περίμενα ποτέ ότι θα άκουγα αυτό το τραγούδι από την φωνή του Τέρυ Χρυσού αν και ήξερα πως τα πρώτα του βήματα τα έκανε ερμηνεύοντας κάποιο τραγούδι του Μίκη, νομίζω στην παράσταση της Όμορφης Πόλης.



Διεθνή καριέρα έκανε όπως άλλωστε και όλο το έργο του Μίκη και η Μαργαρίτα ακούστηκε σχεδόν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου.
Συμπαθητικές ακούγονται και οι ερμηνείες από την Arja Saijonmaa, την Ισραηλινή Aliza κι αυτό δείχνει ότι η αγάπη των Ισραηλινών για το ελληνικό λαικό τραγούδι έχει βαθιές ρίζες αλλά και την τουρκάλα Ουμούτ Αλμπαιράκ!





Μέτρησα σαράντα εκτελέσεις και όλες είχαν κάτι διαφορετικό να ''πουν'' γι αυτό το όμορφο λυρικό τραγούδι του Μίκη.
Μπιθικώτσης, Θεοδωρίδου, Καρέζη, Γλυκερία, Δώρος Δημοσθένους, Πάριος, Νταλάρας, Λίντα, Γιώργος Καπερνάρος, Αλέξια, Μακεδόνας, Σοφία Μανούσακα, Ζιώγαλας, Λέκκας, Αντωνοπούλου και Νέγκα, Φαραντούρη, Ένοχο Λα, Ουμούτ Αμπαιρακτάρ, Άρις Σαν, Αττικό Τρίο, Φραγκούλης, Μπάσης, Μητσιάς, Βασίλης Κολοβός, Τ. Χρυσός, Μωραίτης, Α. Χατζής, Ρένος Χαραλαμπίδης , Arja, Ηρώ, Aliza, Καλογιάννης, Paloma, K. Χατζηχριστοδούλου, Μελάγια, Antonen, Πρατσινάκης, Silvio ...

...όμως η πιο rock-cult εκδοχή του σπουδαίου αυτού τραγουδιού, είναι αυτή που ακούγεται από την φωνή και το περίεργο παίξιμο στην ηλεκτρική κιθάρα του  Αριστείδη Σεϊσανά πασίγνωστου παγκόσμια ως Aris San !








Δεν υπάρχουν σχόλια: